Sabine
Ik ben in 1963 geboren te Nijmegen in een groot katholiek gezin met drie zussen en twee broers. Mijn vader was werkzaam bij Philips en werd om de zoveel jaar ingezet in een ander filiaal; zodoende ben ik veel verhuisd in mijn leven. Met het gezin hebben we ook een aantal jaren op verschillende plekken in België gewoond.
Vooral mijn vader was een sociaal betrokken persoon die veel mensen heeft geholpen maar daarbij altijd bescheiden en op de achtergrond bleef. Hij is al langer geleden overleden maar hij was een ‘voorbeeld’ ; en als wij als kinderen ‘zeurden’ dan maakte hij altijd duidelijk dat we aan die arme kinderen in Afrika moesten denken (Biafra in die tijd). Dit, tezamen met mijn hooggevoeligheid, is in mijn systeem gaan zitten en het was een logische stap voor mij om ook mensen te gaan helpen. Ik heb 20 jaar in het Maatschappelijk werk gezeten, waarvan vele jaren in het Vluchtelingenwerk.
Maar de laatste jaren liep ik vast in het bureaucratische systeem en het vele computerwerk, waardoor ik nauwelijks nog toekwam aan het face to face met mensen werken. Hier had ik niet voor gekozen en na weer een reorganisatie, én een scheiding in mijn persoonlijke leven, besloot ik in 2007 om in Egypte, Luxor, een nieuw leven op te bouwen. Ik voelde mij verloren in die tijd en hoopte mezelf daar weer terug te vinden. Egypte voelde en voelt voor mij als een thuiskomen, terug naar de bron, de basis.
Na een paar ‘ronddolende jaren’ kon ik voor een Frans liefdadigheidsproject gaan werken en dit doe ik tot op heden. Ik houd me bezig met de educatie van kinderen, alfabetiseringslessen voor vrouwen en hulp aan arme gezinnen. Het werk is heel praktisch gericht, precies wat ik weer wilde na alle bureaucratische rompslomp in Nederland.
Toen ik in Luxor Eid leerde kennen, en later de Imam, ontstond het gevoel om met de opgedane ervaringen in het ontwikkelingswerk hier gezamenlijk een eigen project te beginnen. De basis van onze samenwerking is het vertrouwen dat wij naar elkaar toe hebben en tevens voelen we ons gelijkgestemd als het gaat om geloof en spiritualiteit.
De sociale betrokkenheid en gemeenschapszin zijn in Egypte heel groot en dat spreekt mij erg aan. Ik heb ook veel respect voor mensen in armoedesituaties die zich schikken in hun lot en hierin een grote waardigheid hebben opgebouwd. Er is veel nood hier als het gaat om de eerste levensbehoeften en daarom richten wij ons binnen het project in eerste instantie op de maandelijkse voedselzakken. Daarnaast bieden we incidentele extra hulp en werken we aan enkele structurele projecten (schooltje, gezondheidscentrum) waarover je elders op de site kunt lezen.
Ik ben heel blij en dankbaar dat we met de hulp van alle lieve sponsors mijn droom waar heb kunnen maken! Simpelweg mensen helpen in praktische zin – volwassenen, kinderen, daklozen, zieken – en je met hen (spiritueel) verbonden voelen, dat vervult mij. Na zoveel jaren heb ik mijzelf weer ’teruggevonden’ en kan ik hier doen waar mijn hart naar uitgaat…in een land waar ik mij thuis voel.
One thought on “Sabine”
Mooi om te zien! Ook leuk dat je uit Nijmegen komt!